Nadżerka może zostać wykryta we wczesnym stadium jej powstania. Wystarczy wykonanie testu obciążeniowego i już po chwili wiadomo czy nadżerka powstała czy też nie. Test obciążeniowy wykonywany jest bezboleśnie i bezinwazyjnie. Dzięki niemu możliwe jest wykrycie innych obciążeń w naszym organizmie takich jak grzyby, pasożyty, metale ciężkie, niedobory witamin i minerałów.
Dzięki usunięciu tych obciążeń możliwe jest uniknięcie powstania nadżerki. Nie są to jednak wszystkie przyczyny powstania nadżerki. Istnieje wiele innych czynników, jakie mogą doprowadzić do powstania tej zmiany chorobowej.
Jedną z nich są wirusy i zapalenia dróg rodnych. Przez nie może powstać nadżerka w nabłonku wyścielającym szyjkę macicy. Jest to nadżerka właściwa. Kiedy zmiana ta ma postać gruczołowatą to można mówić o nadżerce rzekomej. Nie ma konieczności przeprowadzania zabiegu jej usunięcia ponieważ sama znika.
Nadżerka może mieć także charakter wrodzony. Jest to stałe zaczerwienienie na szyjce macicy. Ryzyko powstania nadżerki dotyczy przede wszystkim kobiet w wieku 25-35 lat aktywnych seksualnie. Nie oznacza to jednak, że młodsze kobiety nie są na nią narażone. Wręcz przeciwnie w skutek różnego rodzaju zapaleń i infekcji może ona powstać a młoda kobieta może być tego w ogóle nieświadoma.
Dlatego bardzo ważne jest obserwowanie swojego ciała, a gdy tylko zauważymy upławy lub zaczniemy odczuwać ból w okolicach lędźwi i jamy brzusznej koniecznie powinnyśmy skontaktować się z lekarzem ginekologiem i wykonać badania aby wykluczyć powstanie nadżerki. Jeśli jednak nadżerka powstanie nie powinniśmy jej bagatelizować, koniecznie należy przejść zabieg jej usunięcia. Jest to krótki i bezbolesny zabieg, po którym przez określony czas należy przyjmować globulki . Dzięki nim rana po nadżerce szybciej się zagoi.
[tube]http://www.youtube.com/watch?v=fRhQFjIVONw[/tube]
Niestety żadna metoda usunięcia nadżerki nie daje gwarancji, że nie powstanie ona w przyszłości. Dlatego ważne są badania profilaktyczne, nie można ich unikać ani się bać. Wykrycie każdej zmiany chorobowej zmniejsza ryzyko przeistoczenia się jej w poważniejsze powikłania.
